مهارت‌ يادگيری

راهنمای مطالعه:

در قرن 21 مهارت‌های یادگیری را 4C می‌نامند. 4C بر خواسته از کلمات انگلیسی critical thinking, creative thinking, communicating, collaborating است. تفکر انتقادی، تفکر خلاق، مهارت برقراری ارتباط و مهارت همکاری چهار مهارت اصلی یادگیری هستند.
در ادامه به طور مختصر با این مهارت ها آشنا می شویم.

مهارت تفکر انتقادی:

تفکر انتقادی یکی از مهارت‌های یادگیری و نوعی تحلیل متمرکز و دقیق موضوعات جهت بهبود آنها است. تفکر انتقادی مربوط به فعالیت‌های نیم کره چپ مغز است.
لیست ذیل توانایی‌های اصلی در تفکر انتقادی هستند:
• آنالیز و تحلیل کردن: توانایی تجزیه موضوع‌ها به قسمت‌های تشکیل دهنده آن و بررسی هر قسمت و تحلیل چگونگی عملکردشان با هم.
• مباحثه: استفاده از یک سری گفتگوها و نقل قول‌های مختلفی که بر مبنای مستندات به صورت منطقی با هم مرتبط باشند تا دستیابی به نتیجه را محقق سازند.
• طبقه بندی: شناسایی گونه‌ها و گروه‌های مختلف موضوعی و تعیین مشخصه‌هایی جهت چگونگی تشخیص هر گروه از دیگری.
• مقایسه کردن: بررسی و مشخص کردن شباهت‌ها و تفاوت‌های بین دو یا چند موضوع.
• تعریف کردن: توضیح و توصیف یک موضوع با استفاده از دلایل، مثال‌ها، مترادف‌ها و تضادها.
• توصیف کردن: بیان ویژگی‌های هر چیزی با استفاده از مشخصه‌هایی مثل: اندازه، شکل، وزن، رنگ، کاربرد، منشا، ارزش، حالات، موقعیت‌ها و غیره.
• ارزیابی کردن: تصمیم گیری در مورد ارزش هر چیزی با مقایسه آن با معیارها و استانداردهای موجود.
• توضیح دادن: بیان موجودیت و چگونگی کارکرد هر چیزی به صورتی که برای تمامی افراد قابل درک باشد.
• توانایی حل مسئله: بررسی روابط علت و معلولی مسائل و مشکلات و پیدا کردن راهی برای متوقف کردن آن.
• بررسی روابط علت و معلولی: تعیین دلیل اتفاق افتادن هر چیزی و بررسی نتایج حاصل.

مهارت تفکر خلاق:

تفکر خلاق یکی از مهارت‌های یادگیری و نوعی تفکر گسترده همراه با ابتکار بی‌انتها و کشف کردن موضوعات و پتانسیل‌های جدید است. تفکر خلاق مربوط به فعالیت‌های نیم کره راست مغز است.
لیست ذیل توانایی‌های اصلی در تفکر خلاق هستند:
• طوفان فکری ایده: شامل پرسش یک سوال و لیست تمامی پاسخ‌ها هرچند غیر واقعی، دور از دسترس و غیر ممکن باشند.
• خلق کردن: ایجاد کردن چیزی با استفاده از مواد اولیه مختلف به شکلی نوآورانه و خلاقانه.
• طراحی کردن: بر اساس یافتن ارتباط بین شکل و عملکرد چیزی آن را طراحی کردن.
• توانایی سرگرم کردن افراد: بوسیله داستان گویی، لطیفه گویی، بازی کردن و توانایی ایجاد مکالمه.
• تصور کردن: تصور ایده‎هایی برای دستیابی به موضوعاتی غیر‎ممکن و غیر‎قابل دستیابی.
• نوآوری کردن: تولید چیزی که تا به حال وجود نداشته است.
• توانایی پرسشگری: شناسایی ناشناخته‎ها بوسیله طرح پرسش جهت پیدا کردن راه حل‎های جدید برای مسائل و مشکلات.
• توانایی حل مسئله: با استفاده از توانایی‎های خلاقانه گفته شده در این بخش.

مهارت برقراری ارتباط:

• تحلیل شرایط: به معنای فکرکردن در مورد موضوع، اهداف، محتوا، گیرنده و فرستنده پیام.
• انتخاب رسانه: انتخاب رسانه مناسب که می‎تواند یک مکالمه چهره به چهره باشد و یا یک گزارش 400 صفحه‎ای.
• ارزیابی پیام: تصمیم‎گیری در مورد اینکه آیا پیام درست، قابل اعتماد، جامع و به روز است یا خیر.
• توانایی گوش دادن فعال: که مستلزم توجه کامل، یادداشت برداری، طرح پرسش و درگیر شدن با موضوع مورد بحث است.
• خواندن و مطالعه: در واقع شکلی از کدخوانی کلمات نوشته شده و تصاویر هستند به شکلی که هدف نویسنده آن به درستی درک شود.
• صحبت کردن: شامل استفاده از کلمات، لحن، زبان بدن و.. جهت بیان ایده.
• استفاده از تکنولوژی: استفاده از ابزار و تجهیزات جدید و تکنولوژی مثل تلفن، ارسال پیام، ایمیل و … جهت انتقال پیام.
• توانایی نوشتن: به معنای کد‌گذاری پیام در قالب کلمات، جملات و پاراگراف با هدف برقراری ارتباط با افرادی که به علت مسافت، زمان و یا هر دو در دسترس نیستند.

مهارت همکاری:

• تخصیص منابع و مسئولیت‌ها: به نحوی که مطمئن باشیم تمامی افراد تیم به شکلی بهینه فعالیت می‌کنند.
• توانایی انجام طوفان فکری: پیشنهاد دادن ایده‌ها و یادداشت برداری سریع آنها بدون ایجاد توقف و انتقاد کردن.
• توانایی تصمیم‌گیری: بوسیله‌ی ارزیابی پیشنهادات بیان شده در گروه و رسیدن به یک ایده جامع و کامل.
• واگذاری وظایف: تفیض وظایف به افراد گروه و پیگیری انجام شدن تمامی فعالیت‌ها توسط همکاران.
• توانایی ارزیابی: ارزیابی محصولات، روند‌ها و افراد گروه جهت ایجاد تصویری شفاف از کار و بررسی پیشرفت‌های ممکن.
• هدف‌گذاری: تحلیل های گروهی شرایط، تصمیمات و نتایج مورد انتظار و تعیین شفاف اهداف قابل دستیابی.
• رهبری گروه: به معنای خلق کردن محیطی برای اعضای گروه است تا بتوانند با قابلیت‌های خود در کنار هم همکاری کنند.
• مدیریت زمان: شامل ایجاد توازن در لیست فعالیت افراد و برنامه زمانبندی و رصد روند پیشرفت‌ها در مسیر دستیابی به اهداف.
• حل تعارضات: با استفاده از روش‌های حل تعارض
• تیم سازی: به معنای کار کردن فعالانه در طول زمان جهت دستیابی به اهداف.