رزومه (Resume) یا به قول فرهنگستان زبان و ادب فارسی «کارنامک»، به طور کلی به نوشتاری گفته می‌شود که شما تمام مهارت‌ها، تخصص‌ها، تجربیات و کارهای مفیدی را که قبلاً انجام داده‌اید، در آن جمع می‌کنید.
رزومه معمولاً به دست کارفرما یا فرد مصاحبه‌کننده می‌رسد تا وی بر اساس مندرجات آن، نسبت به مراحل بعدی کار تصمیم‌گیری کند.
داشتن رزومه خوب و جذاب را می‌توان اولین گام برای استخدام شدن دانست.
شاید در نگاه اول نوشتن رزومه‌ی کاری به نظر آسان بیاید ولی واقعیت آن است که این کار با ظرافت‌های زیادی همراه است و فوت و فن‌های فراوانی دارد.
از آن سو، برخی دیگر بر این باورند که هیچ اما و اگر خاصی در نوشتن رزومه وجود ندارد.
این افراد معتقدند که رزومه نوشتن خیلی آسان است و در چند دقیقه می‌توان یک رزومه حرفه‌ای تولید کرد.
بایدها و نبایدها رزومه‌نویسی
اولین گام نوشتن یک رزومه جامع و کامل، تعیین هدف است.
در واقع شما باید به این سوال پاسخ دهید که رزومه را برای چه می‌نویسید: آیا به دنبال گرفتن یک شغل هستید؟ و یا این که دستیابی به یک فرصت تحصیلی را در سر می‌پرورانید؟
واضح است که این دو با هم فرق می‌کند: در اولی، تمرکز بر مهارت‌ها و توانایی‌های فرد برای انجام شغل مورد نظر است و در دومی، اموری همچون سابقه تدریس، تحقیق یا تالیف از اهمیت بسیار بیشتری برخوردار می‌باشد.
بخش‌های مختلف یک رزومه
1. اطلاعات شخصی
این اطلاعات معمولاً شامل نام و نام خانوادگی، آدرس، تاریخ تولد، شماره تلفن ثابت و همراه است.
استفاده از عکس در رزومه امری اختیاری است ولی اگر شما از عکس استفاده می‌کنید، عکس‌تان باید از شانه به بالا باشد و بهتر است در آن لبخند بزنید، چرا که کارفرماها به استخدام کارمند عبوس علاقه ندارند!
البته استفاده از عکس در رزومه هم بایدها و نبایدهایی دارد.
به عنوان مثال، بهتر است استانداردهای خاص این کار را رعایت کنید، عکس‌تان نورپردازی خوبی داشته باشد، کیفیت و رزولوشن آن پایین نباشد، عکس حتماً رنگی باشد، پس‌زمینه آن شلوغ نباشد تا حواس کارفرما را پرت نکند و ….
در آخر این که عکس باید قسمتی در بالای رزومه را اشغال کند.
2. تحصیلات
در رزومه‌تان به رشته تحصیلی و دانشگاه یا دانشگاه‌هایی که در آن تحصیل کرده‌اید، اشاره کنید.
اگر مدارک دیگری نیز دارید، بهتر است آنها را نیز نام ببرید.
همچنین اگر در دوره‌های آموزشی و سمینارهای خاصی نیز شرکت کرده‌اید، آنها را به ترتیب از آخر به اول در این قسمت درج نمایید.
دلیل این کار آن است که کارفرمایان تمایل دارند تا ابتدا به‌روزترین و آخرین سوابق شما را بررسی کنند.
موضوع پروژه یا پایان‌نامه و در صورت تمایل معدل فارغ‌التحصیلی‌تان را هم قید نمایید.
3. سوابق شغلی
این قسمت یکی از مهمترین و ضروری‌ترین بخش‌های رزومه کارجو است و کارفرمایان توجه ویژه‌ای به این بخش دارند.
لیستی از سوابق کاری و سمت‌هایی که در گذشته داشته‌اید را مانند سوابق تحصیلی به ترتیب از آخر به اول درج کنید.
در این قسمت به ذکر مقدار حقوق دریافتی در مشاغل قبلی نیاز نیست.
4. مهارت‌ها
انواع مهارت‌هایی که می‌تواند برای کارفرما جذاب باشد اینهاست: تسلط به یک زبان خارجی (ترجیحاً انگلیسی)، توانایی کار با نرم‌افزارهای مرتبط با شغل و تسلط به ابزارهای آنلاین مرتبط شغلی.
5. متفرقه
در این بخش می‌توانید علاقه‌مندی‌های شخصی‌تان را بیان کنید. این قسمت، جایگاه مهمی در رزومه ندارد و وجود آن الزامی نیست.
انواع رزومه
رزومه‌ها معمولاً به دو روش نوشته می‌شوند:
1. به ترتیب زمانی
در این نوع رزومه، شما سابقه شغلی و مهارتی و شغلی‌تان را بر اساس تاریخ می‌نویسید، به این صورت که آخرین سابقه را در ابتدای رزومه می‌آورید.
تهیه این نوع رزومه راحت است و معمولاً در آن، جزئیات زیادی قید می‌شود.
2. بر اساس مهارت
این نوع رزومه‌ها معمولاً برای موقعیت‌های شغلی خاصی ایجاد می‌شوند، و در آن، کارجو سعی می‌کند تنها بر روی مهارت‌ها و سوابقی تمرکز کند که با موقعیت شغلی فعلی در ارتباط است.
چند اصل مهم در رزومه نویسی
همانطور که اشاره شد، نوشتن رزومه اگر چه تا حدودی سلیقه‌ای است ولی قواعدی هم در این بین حکمفرماست که ما به اختصار چند مورد مهم از آنها را برای شما قید می‌کنیم:
1. ساده بنویسید
ساده‌نویسی یکی از اصول مهم نوشتن رزومه است.
استفاده از واژه‌های پیچیده و به اصطلاح «دهان پر کن» مانند کلماتی از قبیل هم‌افزایی و پویایی، باعث می‌شود شما آدم بلوف‌زنی به نظر برسید!
این لغات نه تنها جذابیتی برای اغلب کارفرمایان ندارد بلکه حتی ممکن است اثر رزومه‌تان را نیز کاهش دهد.
2. صلاحیت این کار را دارید؟
بهتر است قبل از هر چیز مطمئن شوید که حداقل شرایط مورد نیاز برای شغل مورد نظر را دارید.
3. چه کرده‌اید؟
در رزومه بر دستاوردها و موفقیت‌های‌تان تمرکز کنید.
لیست کردن کارها و پست‌های سابق‌تان به تنهایی مفید نیست چرا که کارفرما به دنبال دانستن زندگی گذشته شما نیست و تاریخچه کودکی و مسافرت‌های شما برای او جذابیتی ندارد.
4. زیاده‌گویی ممنوع
رزومه‌ای خوب است که مختصر و مفید باشد و بتواند در زمانی کوتاه، اطلاعات لازم را به شخص مصاحبه‌کننده برساند، زیرا شما تنها کسی نیستید که برای یک پست شغلی درخواست می‌دهید و چه بسا ده‌ها و صدها نفر دیگر نیز همانند شما چنین تقاضایی داشته باشند. معمولاً 2 صفحه استاندارد A4 برای یک رزومه کفایت می‌کند.
پیشنهاد موسسه آموزش همکاران سیستم : دوره آموزشی چطور مصاحبه موفق کاری داشته باشیم؟
5. بر مهارت‌های کلیدی خود تمرکز کنید
این مهارت‌ها می‌تواند شامل مهارت‌های ارتباطی، رایانه‌ای، کار تیمی، حل مسئله و مانند آن باشد.
6. استفاده از اعداد
کارفرماها اغلب به دیدن اعداد و ارقام علاقه دارند.
شما می‌توانید به هنگام درج دستاوردهای خود، از اعداد برای شماره‌گذاری استفاده کنید.
همچنین به جای نوشتن عبارت‌های درصدی، از شکل ریاضی آن استفاده کنید؛ مانند 30% به جای سی درصد.
7. غلط املایی کاملاً ممنوع است
درستی نگارشی و بی‌غلط بودن رزومه بسیار مهم است.
حتی غلط‌های کوچک نیز از چشم کارفرما دور نمی‌ماند.
وجود یک غلط املایی فاحش در رزومه می‌تواند آن را به سطل آشغال بفرستد!
حتماً و حتماً پس از تکمیل رزومه، چند بار آن را با دقت و کلمه به کلمه بخوانید.
حتی بهتر است آن را به چند نفر دیگر بدهید تا بررسی کنند و اگر احیاناً اشکالی از نظرتان دور مانده، به شما تذکر دهند.
به هر حال یادتان باشد که رزومه شما منعکس کننده شخصیت شماست و هیچ بی‌نظمی و بی‌دقتی در آن جایز نیست.
8. ذخیره با فرمت PDF
برای جلوگیری از ایجاد اشکالات فرمتی، توصیه می‌شود فایل ارسالی خود را به صورت PDF ذخیره کنید، مگر این که کارفرمایان فرمت خاصی را مدنظر داشته باشند.
انتخاب این فرمت باعث می‌شود رزومه شما همان طور که می‌خواهید به نمایش درآید.
9. آپدیت باشید
نکته آخر این که رزومه خود را به‌روز نگه دارید.
به‌روز بودن رزومه از اهمیت بالایی برخوردار است و نشان از فعال بودن شما دارد.
شما باید هر چند وقت یک بار رزومه‌تان را بررسی کنید و در صورت نیاز، مهارت‌ها، تجربیات و دیگر موارد آن را تغییر دهید.
اشتباه‌های رزومه‌نویسی
- بزرگترین اشتباه این است که افراد فراموش می‌کند رزومه را برای چه می‌نویسند و اصولاً رزومه چیست!
- یک اشتباه دیگر «تمرکز بیش از حد روی وظایف شغلی» است، چرا که در این صورت رزومه تبدیل به فهرستی خسته‌کننده از وظایف و مسئولیت‌های مشاغل قبلی می‌شود.
پیشنهاد این است که به جای ارائه شرح طویلی از مجموعه وظایف خود، نشان دهید که در هر مورد چه تاثیری از خود بر جای گذاشته‌اید و چه سودی برای شرکت‌تان به ارمغان آورده‌اید.
اصولاً رزومه باید نه بسیار طولانی باشد و نه بیش از حد کوتاه و مختصر.
این در حالی است که بسیاری می‌کوشند با حذف خصوصیات مهم کاری خود، رزومه‌شان را در یک صفحه جای دهند.
برخی دیگر نیز آنقدر قلم‌فرسایی می‌کنند و هر چیز کوچک و کم‌اهمیتی را به نگارش در می‌آورند که به سادگی حوصله خواننده را سر می‌برد.
درج اطلاعات شخصی بی‌فایده هم کار عبثی است: وزن و قد شما چه اهمیتی برای کارفرما دارد؟!
ضمناً در رزومه‌تان هیچ وقت عبارت «مهارت بالا در استفاده از مایکروسافت آفیس» را قید نکنید.
الان که سال 2018 است، کسی انتظار ندارد کار کردن با آفیس را بلد نباشید.
تفاوت رزومه و CV
در پایان این مقاله بد نیست به نکته ظریفی اشاره کنم و آن تفاوت بین رزومه و CV است.
رزومه را CV هم می‌نامند، که مخفف واژه لاتین Curriculum vitae است، به معنای روند زندگی.
اگر چه این دو بسیار شبیه هم هستند و گاهی به جای هم به کار می‌روند ولی با هم تفاوت‌هایی دارند.
مهمترین فرق رزومه و CV در طول (تعداد صفحات) محتوا و هدف آنهاست.
رزومه خلاصه‌ای ۱-۲ صفحه‌ای از تحصیلات، تجربیات، و مهارت‌های شماست.
هدف از نوشتن رزومه تهیه متن کوتاهی است که معمولاً خواندن آن فقط دو سه دقیقه زمان می‌برد.
به همین دلیل رزومه باید دقیقاً شامل مواردی باشد که با شغل درخواستی شما ارتباط دارد.
این در حالی است که CV معمولاً ۲ تا چند صفحه را شامل می‌شود و در آن اطلاعات با جزییات بیشتری بیان می‌گردد.
CV می‌تواند تمام زمینه‌های کاری و پژوهشی شما را در بر بگیرد.
منابع:
AcademiaCafe.com
persianadmins.ir
irantalent.com
چه جالب من نمی دانستم یک رزومه اینقدر دنگ و فنگ داشته باشد 🙂
سلام مطالب جالب و قابل استفاده ای بود از زحمات شما متشکریم
من فکر می کردم رزومه همان سی ویه
جالب بود
استفاده کردیم. به امید اشتغال همه جوانان